Του Βόλφγκανγκ Μπίτνερ
Στις 24 Φεβρουαρίου 2022, η Ρωσία επιτέθηκε στην Ουκρανία.
Έκτοτε, οι Ουκρανοί πολιτικοί ασχολούνται με τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης, ισχυρίζονται και προσβάλλουν τη γερμανική κυβέρνηση επειδή δεν ικανοποιεί επαρκώς τις απαιτήσεις.
Εν τω μεταξύ, αρκετοί άνθρωποι αναρωτιούνται γιατί η Γερμανία πρέπει να χρωστάει τίποτα στην Ουκρανία. Με ποια αιτιολόγηση η ουκρανική κυβέρνηση απαιτεί χρήματα και όπλα από τη Γερμανία; Και γιατί η κυβέρνηση του Βερολίνου μπαίνει σε αυτό;
Αν, στην πραγματικότητα, ακολουθεί οδηγίες από την Ουάσιγκτον, θα ήταν μέρος του προβλήματος παρά θα βοηθούσε στην επίλυσή του.
Δισεκατομμύρια έχουν πληρωθεί τα τελευταία χρόνια και οι πολιτικοί του Βερολίνου πληρώνουν όλο και περισσότερα, σαν να μπορούσαν εύκολα να διαθέσουν τα κεφάλαια που αφαιρούνται από τους δικούς τους ανθρώπους. Επιπλέον, αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες έχουν ήδη ληφθεί. Δεν έχουν ελεγχθεί ή εγγραφεί, φροντίζονται και μπορούν να ταξιδέψουν οπουδήποτε εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εδώ και εβδομάδες, μετά την πανδημία του κορωνοϊού, υπάρχει μια δεύτερη κατάσταση έκτακτης ανάγκης με σοβαρές επιπτώσεις.
Πρόσφατα, ο ομοσπονδιακός υπουργός Οικονομικών Ρόμπερτ Χάμπεκ δήλωσε μάλιστα ότι η Γερμανία ήταν συμβαλλόμενο μέρος στον πόλεμο(1) και ότι έπρεπε να "ηγηθεί από την υπηρεσία".(2) Η υπουργός Εξωτερικών Annalena Baerbock είπε - επαναλαμβάνοντας μια δήλωση του Τζο Μπάιντεν από το 2014 - ότι ήθελαν να καταστρέψει τη Ρωσία με τις κυρώσεις.(3) Ο Καγκελάριος Όλαφ Σολτς Στην κυβερνητική του δήλωση της 27ης Φεβρουαρίου 2022, αποκάλεσε τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν (μετά την εναρκτήρια επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον) «πολεμιστή» που έπρεπε να πληρώσει υψηλό τίμημα. Ούτε ο Habeck ούτε ο Baerbock και ο Scholz φαίνεται να γνωρίζουν τι πραγματικά σημαίνει αυτό σε σχέση με τη Ρωσία. Προφανώς τα διπλωματικά ήθη και οι αρχές του διεθνούς δικαίου δεν ισχύουν πλέον γι' αυτούς. Πώς υποτίθεται ότι μπορούν να μιλήσουν μαζί τους οι Ρώσοι πολιτικοί; Το υπαρξιακό ερώτημα γίνεται όλο και πιο επείγον
Υποστηρίζεται ότι οι δυτικές αξίες και η δημοκρατία πρέπει να προασπιστούν στην Ουκρανία και αυτό με όλα τα διαθέσιμα μέσα, τα οποία, εκτός από τα δισεκατομμύρια σε πληρωμές, περιλαμβάνουν επίσης παραδόσεις όπλων και πιθανώς –σύμφωνα με αρκετούς πολιτικούς– τη συμμετοχή του ΝΑΤΟ. Πώς ήταν όμως στην πραγματικότητα η κατάσταση στην Ουκρανία μετά την αλλαγή καθεστώτος του 2014, την οποία οι ΗΠΑ ετοίμαζαν εδώ και χρόνια;
Μετά το πραξικόπημα, η Κριμαία, που ήταν ρωσική για 171 χρόνια, προσχώρησε στη Ρωσική Ομοσπονδία (4) και οι ρωσόφωνοι κάτοικοι του Ντονμπάς, φοβούμενοι αντίποινα, ζήτησαν περισσότερη αυτονομία εντός της Ουκρανίας, κάτι που τους αρνήθηκαν. Ως αποτέλεσμα, αποσχίστηκαν επίσης από το Κίεβο Ουκρανία και ανακήρυξαν τις Λαϊκή Δημοκρατία του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ.
Το αποτέλεσμα ήταν μια καταστροφή που ξεκίνησε με τον εμφύλιο πόλεμο στην ανατολική Ουκρανία. Ο κυβερνήτης εκείνης της εποχής, Πέτρο Ποροσένκο, ο ολιγάρχης και μαριονέτα των ΗΠΑ, έστειλε τανκς και πυροβολικό στο Ντονμπάς για να καταρρίψουν τον τοπικό πληθυσμό. Μια εσωτερική σύγκρουση θα πρέπει να επιλυθεί στρατιωτικά. περίπου 14.000 άνθρωποι χάθηκαν, πόλεις και χωριά καταστράφηκαν. Εκτός από τον ουκρανικό στρατό που «συμβούλεψε» ο στρατός των ΗΠΑ, τάγματα εθελοντών, συμπεριλαμβανομένου του φασιστικού συντάγματος Azov, καθώς και Αμερικανοί μισθοφόροι ενεπλάκησαν σε αυτή τη γενοκτονία (βλ. Ενότητα 6 του Κώδικα Εγκλημάτων κατά του Διεθνούς Δικαίου). Για να μπορέσουν να αντισταθούν, οι Ανατολικοί Ουκρανοί στράφηκαν στη Ρωσία για υποστήριξη.
Ο εμφύλιος πόλεμος γύρω από το Ντόνετσκ και το Λουχάνσκ εξαπλώθηκε και τροφοδοτήθηκε ξανά και ξανά. Μια πηγή πυρκαγιάς προέκυψε στην πόρτα της Ρωσίας και όλες οι προσπάθειες για την κατάσβεσή της απέτυχαν. Κίεβο Η Ουκρανία, όπου οι φασίστες κάθονται στο κοινοβούλιο και την κυβέρνηση, διεξήγαγε πόλεμο εναντίον του λαού της με τις ΗΠΑ πίσω τους. Η συμφωνία του Μινσκ για τη διευθέτηση της σύγκρουσης αγνοήθηκε από το Κίεβο και ο στρατός αναβαθμίστηκε. Η μοίρα της χώρας ήταν στα χέρια των ΗΠΑ, που είχαν καταλάβει τη χώρα ψυχρά και την είχαν τοποθετήσει απέναντι στη Ρωσία.
Η περαιτέρω εξέλιξη μέχρι σήμερα είναι γνωστή: Ένας πόλεμος αντιπροσώπων μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας, στον οποίο η Ουκρανία συντρίβεται με τη βοήθεια του Volodymyr Zelensky και άλλων ταραχοποιών. Η δικαιολογία αυτής της μοιραίας διαδικασίας με την υπεράσπιση της Ευρώπης αντιστοιχεί στη συστηματική χειραγώγηση της γνώμης. Μια ματιά στην κατάσταση στην Ουκρανία μετά το πραξικόπημα του Μαϊντάν το αποδεικνύει πολύ καθαρά. Ακολουθεί ένα απόσπασμα από το βιβλίο του 2019 «The New West-East Conflict. Μια παράσταση”:
Αλλαγή καθεστώτος στο Κίεβο 2014
Από το 2008, η Ευρωπαϊκή Ένωση διαπραγματεύτηκε συμφωνία σύνδεσης με την Ουκρανία. Ωστόσο, από το 2011 οι διαπραγματεύσεις έχουν μείνει στάσιμες επειδή η κυβέρνηση Γιανουκόβιτς δεν έχει συμμορφωθεί με τα αιτήματα της ΕΕ, ιδίως της Γερμανίας, για την απελευθέρωση της εγκληματίας πρώην πρωθυπουργού Γιούλια Τιμοσένκο που βρίσκεται στη φυλακή. Τον Νοέμβριο του 2013, ο Γιανουκόβιτς αρνήθηκε τελικά να επικυρώσει τη συμφωνία γιατί αυτό θα σήμαινε άνευ όρων ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, απορρίπτοντας τη Ρωσία και αδιαφορώντας για την τελωνειακή ένωση που ξεκίνησε η Μόσχα (Ευρασιατική Οικονομική Ένωση από το 2015). Αυτό οδήγησε σε παρεμβάσεις στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας και διαμαρτυρίες πολιτών με δυτικό προσανατολισμό στο Κίεβο. Αυτή ήταν η αρχή της λεγόμενης εξέγερσης του Μαϊντάν, στην οποία δεν ενεπλάκησαν εξαρχής μόνο δημοκρατικές-αντιπολιτευτικές δυνάμεις, αλλά κυρίως εθνικιστές και ξένες μυστικές υπηρεσίες. (...)
Δηλώσεις υψηλόβαθμων πολιτικών δείχνουν επίσης ότι οι ΗΠΑ προετοιμάζουν αλλαγή καθεστώτος και έτσι έχουν μετατρέψει την Ουκρανία σε κράτος-δορυφόρο. Σε μια συνέντευξη στο CNN την 1η Φεβρουαρίου 2015, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα μίλησε για τη «συμφωνία» που είχε διαπραγματευτεί με τους πραξικοπηματίες μετά τη φυγή Γιανουκόβιτς.(5) Και η εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για την ΕΕ, Βικτόρια Νούλαντ, είχε ήδη καυχηθεί στις 13 Δεκεμβρίου 2013 ότι οι ΗΠΑ είχαν επενδύσει πέντε δισεκατομμύρια δολάρια «για την υποστήριξη των φιλοδοξιών του ουκρανικού λαού για μια ισχυρότερη, πιο δημοκρατική κυβέρνηση» (6). (...)
Μετά από μακροχρόνιες προετοιμασίες από τη CIA, τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις - που εκμεταλλεύτηκαν το αρχικά ειρηνικό κίνημα των Ουκρανών με δυτικό προσανατολισμό στο Μαϊντάν - ο νέος Ψυχρός Πόλεμος κατά της Ρωσίας ξεκίνησε με το πραξικόπημα στο Κίεβο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αναβίωσαν τη σύγκρουση Δύσης-Ανατολής που πίστευαν ότι είχε ξεπεραστεί προκειμένου να δικαιολογήσουν τον γιγαντιαίο επανεξοπλισμό και την επιθετική τους πολιτική. Ο επόμενος κύριος στόχος –αν δεν γίνει ο «μεγάλος πόλεμος», για τον οποίο προειδοποίησε και ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ(7)– είναι η αλλαγή καθεστώτος στη Μόσχα.
Ένα κράτος στο χείλος της κατάρρευσης
Στις 21 Ιουλίου 2014, ο παρουσιαστής Claus Kleber, γνωστός για τις αντιρωσικές επιθέσεις του, δημοσίευσε τις εκπληκτικές του γνώσεις για την κατάσταση πραγμάτων στην Ουκρανία στο heute-journal : « προπαγάνδα σε όλα τα σημαντικά ρωσικά τα γλωσσικά κανάλια κάνουν εκατομμύρια ανθρώπους να πιστεύουν ότι είναι στο Κίεβο, την πρωτεύουσα της Ουκρανίας, κυβερνούνται από αιμοδιψείς φασίστες που σχεδιάζουν μια γενοκτονία κατά των Ρώσων στην ανατολική Ουκρανία. Εμείς και πολλά μέσα ενημέρωσης έχουμε ακολουθήσει στοιχεία για το αν αυτό είναι αλήθεια. Και ανακαλύψαμε ότι αυτοί οι φασίστες δεν υπάρχουν, τουλάχιστον όχι σε υπεύθυνη θέση στο Κίεβο. Και όμως εξακολουθούμε να λαμβάνουμε επιστολές που το ισχυρίζονται."(8)
Εκείνη την εποχή ήταν ήδη γνωστό ότι φασίστες όπως ο Oleg Tjahnybok και ο Andriy Parubiy κάθονταν στο κοινοβούλιο του Κιέβου, στο Verkhovna Rada, και ότι οι φασιστικές μονάδες μάχης είχαν αναπτυχθεί στην ανατολική Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένου του λεγόμενου συντάγματος Azov, του οποίου ο υποδιοικητής Vadim Trojan σύντομα Στη συνέχεια έγινε αρχηγός της αστυνομίας του Κιέβου.(9) Ο Andriy Parubiy, ο οποίος έγινε Πρόεδρος του Κοινοβουλίου στις 14 Απριλίου 2016, είπε σε μια συνέντευξη στις 4 Σεπτεμβρίου 2018 ότι ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν στη δεκαετία του 1930 ."Δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό." (10) Όταν ρωτήθηκαν σχετικά σε μια ομοσπονδιακή συνέντευξη Τύπου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Steffen Seibert και η εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Άντεμπαχρ παραδέχθηκαν ότι δεν γνωρίζουν τίποτα από όλα αυτά, αν και ορισμένα μέσα ενημέρωσης είχαν αναφέρει σχετικά. (11) Αυτό χαρακτηρίζει τη στάση της γερμανικής κυβέρνησης στο «κράτος απατεώνων» της Ουκρανίας: Ενώ υπάρχει συνεχής αναταραχή κατά της Ρωσίας, οι εθνικιστές και οι φασίστες δεν χρειάζεται να φοβούνται την κριτική. Έχουν ελεύθερο χέρι και το χρησιμοποιούν για να κυνηγούν συστηματικά μέλη της αντιπολίτευσης. Αλλά αυτό δεν αξίζει να σχολιαστεί από δυτικούς πολιτικούς και μέσα ενημέρωσης.
Υπήρχαν μόνο σύντομες αναφορές για τις δολοφονίες των Ουκρανών δημοσιογράφων Oles Busina και Pawel Sheremet, οι οποίοι άσκησαν κριτική στην κυβέρνηση. Καμία διαμαρτυρία από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, τον Steinmeier, την ΕΕ ή το Συμβούλιο της Ευρώπης. Καμία απαίτηση για άμεση διευκρίνιση. Ένας «ουκρανικός αντάρτικος στρατός» ανέλαβε την ευθύνη για την «εκκαθάριση» της Μπουσίνα στις 16 Απριλίου 2015. ύποπτοι ακροδεξιοί αφέθηκαν ελεύθεροι μετά από σύντομη φυλάκιση. Ο Σερεμέτ, ο οποίος σκοτώθηκε από παγιδευμένο αυτοκίνητο στις 20 Ιουλίου 2016, είχε δημοσιεύσει λίγο πριν από τη δολοφονία του ότι τα δεξιά εθελοντικά τάγματα εμπόδιζαν τις δικαστικές ακροάσεις εναντίον διεφθαρμένων επιχειρηματιών.(12)
Το γεγονός ότι το τηλεοπτικό κανάλι «Inter», που εκπέμπει στα ουκρανικά και τα ρωσικά, πυρπολήθηκε με βόμβες μολότοφ στις 4 Σεπτεμβρίου 2016 επειδή, μεταξύ άλλων, μετέδωσε εκπομπές με Ρώσους αστέρες, δεν ήταν άξιο αναφοράς, αν και οι υπάλληλοι μόλις άκουσαν για τη ζωή που δραπέτευσαν. κανείς δεν λογοδοτούσε.(13) Οι δολοφονίες στην πλατεία Μαϊντάν και στην Οδησσό ήταν επίσης ανεξιχνίαστες. Επίσης από ποιον; Εθνικιστές και δολοφόνοι καταλαμβάνουν τις ηγετικές θέσεις στην αστυνομία, τις μυστικές υπηρεσίες και το υπουργείο Εσωτερικών.
Μόνο παροδικά το κοινό έμαθε για μια σειρά μυστηριωδών θανάτων στελεχών της ουκρανικής αντιπολίτευσης. Τουλάχιστον επτά από τα θύματα -πρώην ανώτατοι αξιωματούχοι, στελέχη και πολιτικοί- ήταν μέλη του «Κόμματος των Περιφερειών», στο οποίο περιλαμβανόταν ο έκπτωτος πρωθυπουργός Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Αρκετοί από αυτούς φέρεται να αυτοκτόνησαν, όπως ο πρώην πρόεδρος του περιφερειακού συμβουλίου του Χάρκοβο Νικολάι Σεργιένκο, ο πρώην δήμαρχος της Μελιτόπολης Σεργκέι Βάλτερ, ο αρχηγός της αστυνομίας της Μελιτόπολης Σεργκέι Μπορντιούγκα και ο πρώην αναπληρωτής Στάνισλαβ Μέλνικ. Ο πρώην βουλευτής Oleg Kalashnikov βρέθηκε νεκρός από πυροβολισμούς στο σπίτι του στο Κίεβο. οΟ πρώην επικεφαλής του κρατικού ταμείου ακινήτων Michael Chechetow έπεσε από το παράθυρο του διαμερίσματός του στις 27 Φεβρουαρίου 2015. Στις 12 Μαρτίου, ο πρώην κυβερνήτης της Zaporozhzhye, Alexander Peklushenko, βρέθηκε νεκρός με πυροβολισμό στο λαιμό. Αν και δεν υπήρχαν σημειώσεις αυτοκτονίας και οι περιστάσεις υποδηλώνουν δολοφονία, η επίσημη εκδοχή του ουκρανικού υπουργείου Εσωτερικών για τον Τσέχετοφ και της εγκληματικής αστυνομίας για τον Πεκλουσένκο ήταν «αυτοκτονία».(14) Καμία κατακραυγή από δυτικούς πολιτικούς και δημοσιογράφους.
Σκάνδαλα, προβοκάτσιες, διώξεις στελεχών της αντιπολίτευσης και πολιτικές δολοφονίες. Προφανώς υπό την προστασία των ΗΠΑ, η Ουκρανία του Κιέβου κυβερνάται από ένα συγκρότημα διεφθαρμένων πολιτικών, εγκληματιών εθνικιστών και δολοφόνων που ευδοκιμούν σε βάρος του ολοένα φτωχότερου πληθυσμού. Και όπως στο Ιράκ, η αμερικανική πολιτική κάστα και η επιχειρηματική ελίτ επωφελούνται επίσης εδώ. Για παράδειγμα, ο γιος του πρώην αντιπροέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, Χάντερ Μπάιντεν, και ο έμπιστος του πρώην υπουργού Εξωτερικών Τζον Κέρι, Ντέβον Άρτσερ, διορίστηκαν στο διοικητικό συμβούλιο της ιδιωτικής ουκρανικής εταιρείας πετρελαίου και φυσικού αερίου Burisma αμέσως μετά το πραξικόπημα.(15) Η διοίκηση περιλάμβανε επίσης τον Alan Apter, πρώην επενδυτικό τραπεζίτη στη Merrill Lynch και την JP Morgan,
Παρόλα αυτά, η ΕΕ και το ΔΝΤ συνεχίζουν να επενδύουν δισεκατομμύρια σε αυτό το άρρωστο κράτος, στο οποίο τίποτα δεν θα αλλάξει υπό τις δεδομένες συνθήκες. Η απύθμενη βλακεία της σκηνοθεσίας μιας δολοφονίας δημοσιογράφων, η οποία κατηγορήθηκε αμέσως στη Ρωσία (17), είναι μόνο μία από τις πολλές αγανακτήσεις που έχουν χρησιμοποιηθεί στην πολιτική τα τελευταία χρόνια. Αντικαθίστανται επανειλημμένα από άλλες επιθέσεις μίσους και τρέλας κατά της Ρωσίας. Οι ευρωπαίοι πολιτικοί και τα μέσα ενημέρωσης έχουν γίνει κάπως πιο επιφυλακτικοί αφού οι σχέσεις με τις ΗΠΑ ψυχράνθηκαν υπό τον Ντόναλντ Τραμπ. Όμως ο «κακός εχθρός» βρίσκεται ακόμα στην Ανατολή, γι' αυτό οι κυρώσεις διατηρούνται και η Μπούντεσβερ αναβαθμίζεται μαζικά. Αυτό απαιτούν από την κυβέρνηση του Βερολίνου οι «φίλοι» στην Ουκρανία και πέρα από τον Ατλαντικό.
Η Ουκρανία είναι χρεοκοπημένη, εξαρτάται μόνο από σταγόνες από το ΔΝΤ και την ΕΕ. Σύμφωνα με έρευνα των δημοσιογράφων Friedhelm Klinkhammer και Volker Brautigam (πρώην υπάλληλοι του Norddeutscher Rundfunk), περίπου οκτώ εκατομμύρια Ουκρανοί εγκατέλειψαν την πατρίδα τους για να ξεφύγουν από τη φτώχεια και την ανεργία μέχρι τα μέσα του 2018 . Η χώρα οφείλει 13 δισ. ευρώ στην ΕΕ και άλλα 11 δισ. δολάρια στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. «Αυτό το βάρος θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί μόνο εάν αντισταθμιζόταν από ένα κατάλληλο ακαθάριστο εθνικό προϊόν», λένε οι συγγραφείς. Η πρόγνωσή της:Ωστόσο, είναι εντελώς ασαφές πώς το καθεστώς Ποροσένκο σκοπεύει να αυξήσει τις πρώτες δόσεις αποπληρωμής που οφείλονται το επόμενο έτος και να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις αποπληρωμής του... Η ΕΕ και το ΔΝΤ πιέζουν την ουκρανική κυβέρνηση να άρει επιτέλους τους περιορισμούς στην πώληση γεωργικής γης [το πολύτιμο " Black Soils"] , για το οποίο ενδιαφέρονται πολύ οι διεθνείς επενδυτές στον αγροτικό κλάδο. Επιπλέον, η απαγόρευση εξαγωγής κορμών πρόκειται να καταργηθεί στο άμεσο μέλλον. Τα ουκρανικά δάση μπορεί σύντομα να ανήκουν στο παρελθόν.» Σχετικά με την κατάσταση στην Ουκρανία στα μέσα του 2018, οι συγγραφείς έγραψαν:«Το καθεστώς του, του ολιγάρχη Ποροσένκο, διεφθαρμένο ως το μεδούλι, παλεύει να παραμείνει στην εξουσία μόνο με τη βοήθεια των ΗΠΑ, της ΕΕ και ιδιαίτερα της Γερμανίας, καθώς και μέσω της συνεργασίας με τους φασίστες φασαρίες. Πόσο ακόμα;» (18)
Ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Δρ. νομικός Ο Βόλφγκανγκ Μπίτνερ ζει στο Γκέτινγκεν. Δημοσίευσε τα «Η κατάκτηση της Ευρώπης από τις ΗΠΑ» το 2014, «Η πατρίδα, ο πόλεμος και η χρυσή Δύση» και «Η νέα σύγκρουση Δύσης-Ανατολής» το 2019 και «Γερμανία – Προδομένη και Πουλημένη» το 2021. Ιστορικό και Ανάλυση».
Πρώτη δημοσίευση: Η αλήθεια για την Ουκρανία (nachdenkseiten.de)
Πηγές
(1) Picture TV από 31/3/2022
(2) Πρβλ . Habeck για τον πόλεμο της Ουκρανίας: Η Γερμανία πρέπει να υπηρετήσει (faz.net)
(3) Παράθεση από https://www.youtube.com/watch?v=r2Vskc9XxmY(2.4.2022)
(4) Σχετικά με αυτό: Wolfgang Bittner, «The New West-East Conflict. Μια παραγωγή», Verlag zeitgeist 2017, σσ. 217-224
(5) Πρβλ. RT Deutsch, https://deutsch.rt.com/10795/international/obama-im-cnn-interview-wir-ueberraschten-putin-mit-deal-zum-machttransfer-in-der-ukraine/
(6) Αναφέρεται από την Παρασκευή, 22 Απριλίου 2014, www.freitag.de/autoren/hans-springstein/5-milliarden-dollar-fuer-den-staatsstreich . Δείτε επίσης Sputnik Γερμανία, 22 Απριλίου 2014. https://de.sputniknews.com/politik/20140422268328546-Nuland-USA-invested-5-billion-dollars--in-support-of-the/
(7) Δείτε Spiegel Online: Η απώλεια εμπιστοσύνης είναι καταστροφική, 11 Ιανουαρίου 2015, www.spiegel.de/politik/ausland/gorbatschow-warnt-vor-grossem-krieg-in-europa-a-1012201.html
(8) Παράθεση από www.youtube.com/watch?v=SmTMELrdazg&feature=youtu.be&t=32(22.1.2019)
(9) Πρβλ. welt.de, 12 Νοεμβρίου 2014, www.welt.de/politik/ausland/article134280586/Rechtswider- wird-Polizechef-in-Kiew.html . Από το 2016, ο Trojan είναι αναπληρωτής αρχηγός της εθνικής αστυνομίας.
(10) Αναφέρεται ως RT Deutsch, 6 Σεπτεμβρίου 2018, https://deutsch.rt.com/europa/75599-ukrainischer-parlamentschef-hitler-war-grosser-praktiker-direkter-demokratie/
(11) Πρβλ. RT Γερμανικά, 14 Σεπτεμβρίου 2018, www.youtube.com/watch?v=-f6B5ilLgkY(22.1.2019)
(12) Vgl. Telepolis, 29.11.2017, www.heise.de/tp/features/Warum-Journalisten-und-Andersdenkende-in-der-Ukraine-Angst-haben-3904197.html?seite=all
(13) Vgl. Telepolis, 6.9.2019, www.heise.de/tp/features/Kiewer-Fernseh-Kanal-Inter-wegen-Russlandfreundlichkeit-in-Brand-gesteckt-3314389.html
(14) Πρβλ. RT Deutsch, 16 Απριλίου 2015, www.rtdeutsch.com/17071/headline/mordserie-gegen-oppositionspolitiker-in-der-ukraine-haelt-an-und-die-westlichen-medien-wandern/ . Επίσης: Zeit Online, 17 Απριλίου 2015, www.zeit.de/politik/ausland/2015-04/ukraine-morde-busina-upa
(15) Δείτε Zeit Online, 14 Μαΐου 2014, www.zeit.de/wirtschaft/2014-05/joe-biden-ukraine-gas-sohn-hunter-devon-archer-john-kerry
(16) Βλ. Börse Online, 24 Αυγούστου 2014, www.boerse-online.de/nachrichten/meinungen/Das-kann-gut-gehen-1000254382 (24 Ιανουαρίου 2019). Δείτε επίσης: Telepolis, 15 Μαΐου 2014, www.heise.de/tp/news/Polen-Wie-sauber-ist-die-ukrainische-Burisma-Holding-2190614.html2
(17) Το κεφάλαιο «Η υπόθεση Babtschenko» στο: Wolfgang Bittner, «The New West-East Conflict. Μια παραγωγή», σελ. 69 επ.
(18) Neue Rheinische Zeitung Online, 22 Αυγούστου 2018, www.nrhz.de/flyer/beitrag.php?id=25127 , καθώς και Zeit Online, 16 Μαρτίου 2015, www.zeit.de/wirtschaft/2015- 03/ukraine- agriculture-black-earth-monsanto
Φωτογραφίες κατάθεση φωτογραφιών
Η γνώμη του συγγραφέα/του υπεύθυνου επικοινωνίας μπορεί να διαφέρει από αυτή των συντακτών. Άρθρο 5 Παράγραφοι 1 και 3 του Βασικού Νόμου (1) «Καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει και να διαδίδει ελεύθερα τη γνώμη του με λόγο, γραφή και εικόνες και να λαμβάνει πληροφορίες από γενικά προσβάσιμες πηγές χωρίς εμπόδια. Η ελευθερία του Τύπου και η ελευθερία του ρεπορτάζ μέσω του ραδιοφώνου και του κινηματογράφου είναι εγγυημένα. Δεν γίνεται λογοκρισία».
https://www.world-economy.eu/nachrichten/detail/die-wahrheit-ueber-die-ukraine/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου