[δημοσιεύτηκε 10:43-11/03/24, ανανεώθηκε 9:09-13/03/24]
Ακόμη και οι πιο δύσπιστοι αντιλαμβάνονται ότι η πολύ καλά σκηνοθετημένη -με προετοιμασία και εκατέρωθεν «συνεννοήσεις»- επίσκεψη του Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα για την υπογραφή της «Διακήρυξης των Αθηνών» (07/12/23), παρουσιάζει αδιαμφισβήτητες ομοιότητες με την επίσκεψη του Ελευθέριου Βενιζέλου στην Άγκυρα και την υπογραφή του «Συμφώνου Φιλίας» το 1930.
Όπως γράψαμε και σε προηγούμενο σχόλιο (07/03/24), με συνταγές 100 ετών οι πολιτικές ηγεσίες επιδιώκουν την καλλιέργεια κλίματος, εργαλειοποιώντας συγκεκριμένα Μέσα για να πείσουν την κοινή γνώμη (δείτε και σχετικό άρθρο της «Καθημερινής»).
«Ο [Ελευθέριος] Βενιζέλος εδέχθη τους Τούρκους δημοσιογράφους, προς τους οποίους προέβη εις τας κάτωθι βαρυσημάντους δηλώσεις:
“Σκοπός της εδώ αφίξεως μου, είνε να επιβεβαιώσω αβιάστως οτι η Ελλάς θεωρεί τα σημερινά σύνορά της ως οριστικά, ενώ εις την Λωζάννην τα παρεδέχθη εξ ανάγκης. Η υπογραφή του συμφώνου [φιλίας] ήτο καθαρώς δευτερεύον ζήτημα, ενώ το πρωτεύον ήτο η πραγματική ανάγκη φιλίας.
Δεν είναι αληθές ότι το Αιγαίον χωρίζει, αλλ’ απεναντίας ενώνει τους δύο λαούς, οι οποίοι συζήσαντες επί αιώνας γνωρίζονται και αγαπώνται κατά βάθος.
