Ελληνικοί Θεοί / Χάος
Το χάος ήταν –μας λένε οι περισσότερες ελληνικές κοσμολογίες– η αρχή των πάντων, ο άδειος, ανεξιχνίαστος χώρος στην αρχή του χρόνου. Όμως, ήταν κάτι περισσότερο από ένα απλό κενό – καθώς το όνομά του μεταφράζεται συνήθως από τα αρχαία ελληνικά.
Προσωποποιημένο ως θηλυκό, το χάος ήταν το πρωταρχικό χαρακτηριστικό του σύμπαντος, ένα σκιερό βασίλειο μάζας και ενέργειας από το οποίο θα προέκυπτε σε μεταγενέστερες γενεαλογίες πολλά από τα ισχυρά (και κυρίως αρνητικά και σκοτεινά) στον κόσμο.
Τι είναι το Χάος;
Το χάος ως τόπος κατοικίας
Ακόμα κι έτσι, ο Ησίοδος φαντάζεται το Χάος ως κάτι πολύ πιο απτό από ένα απύθμενο χάσμα.
Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της Τιτανομαχίας , ο Δίας ρίχνει τους κεραυνούς του στους Τιτάνες και, σύμφωνα με τα λόγια του ποιητή, το Χάος «καταλαμβάνεται από μια εκπληκτική ζέστη».
Επιπλέον, ο Ησίοδος φαίνεται να προτείνει αμέσως μετά ότι το Χάος είναι ένα είδος κατοικίας, πέρα από το οποίο ζουν οι Τιτάνες .
Αν ναι, το Χάος θα έπρεπε να είναι η ζοφερή μέση λύση που βρίσκεται μεταξύ της Γης και του Τάρταρου – όπου εξορίζονται οι Τιτάνες.
Κάποιοι μάλιστα λένε ότι αυτό είναι το πιο λογικό κοσμολογικό όραμα όλων, αφού, εκτός από τον Έρωτα, αυτές είναι οι τρεις πρώτες θεότητες που δημιουργήθηκαν ποτέ στην Ησιόδεια κοσμογονία.
Αν ναι, αντιπροσωπεύουν τον αρχικό τρόπο με τον οποίο χωρίστηκε το Διάστημα (ολοκληρώθηκε όταν η Γαία γέννησε τον Ουρανό , τον Ουρανό), με τον Έρωτα να είναι η κινητήρια δύναμη της δημιουργίας.
