Οι κάρτες είναι στο τραπέζι.
Οι ΗΠΑ θέλουν την εχθρική κατάληψη της Ρωσίας.
Η Ρωσία δεν θέλει να απωθηθεί από την Ευρώπη και θέλει να ζήσει εντός ασφαλών συνόρων Εμείς οι Ευρωπαίοι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το ερώτημα εάν μπορούμε να επιβιώσουμε από αυτόν τον αγώνα; Μια ματιά πίσω έχει νόημα.
Καθιστά σαφές από πού ξεκίνησε η σημερινή εξέλιξη, ένας πόλεμος ανάμεσά μας.
Ήταν αρκετά απροσδόκητο όταν πριν από σχεδόν ένα χρόνο ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπάιντεν, μίλησε για τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν ως «δολοφόνο».
Μέχρι αυτή τη συνέντευξη, ο κόσμος είχε υποθέσει μια επικείμενη ένοπλη σύγκρουση μεταξύ της Κίνας και της Δύσης μέσω της Ταϊβάν, των Ουιγούρων ή οτιδήποτε άλλο.
Με τη δολοφονική συνέντευξη, οι διακόπτες αναποδογυρίστηκαν.
Ο Klaus von Dohnanyi έδωσε την εντύπωση σε έναν γύρο ZDF Illner πριν από μερικές εβδομάδες ότι Στις 14 Ιουνίου 2021, το ΝΑΤΟ έλαβε την ομόφωνη απόφαση σε επίπεδο αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων να εντάξει την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ.
Όλοι γνώριζαν ποια ήταν η ουσία της απόφασης του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι το 2008, με την παρότρυνση της Γαλλίας και της Γερμανίας, επί του θέματος.
Η Ουκρανία δεν πρέπει να γίνει ο ακρογωνιαίος λίθος μιας νέας αντιπαράθεσης μεταξύ Δύσης και Μόσχας.
Αντίθετα, θα πρέπει να δημιουργηθεί μια νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας στην Ευρώπη.
Οι Αμερικάνοι έδωσαν δεκάρα για αυτό.
Έμειναν στην πολιτική τους, που εφαρμόστηκε από το 1917, να διαμορφώσουν την ευρωπαϊκή ήπειρο σύμφωνα με τις ιδέες τους.
Πρώτα απ 'όλα, η Γερμανία περιορίστηκε κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου και των Βερσαλλιών.
Ό,τι είχε απομείνει από αυτό χρησιμοποιήθηκε κατά της Σοβιετικής Ένωσης από τον Αδόλφο Χίτλερ με τέτοιο τρόπο ώστε οι πολεμικές ζημιές που προκλήθηκαν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στη Σοβιετική Ένωση δεν είχαν επισκευαστεί μέχρι την επανένωση της Γερμανίας το 1990. Η σημερινή Ρωσία εξακολουθούσε να ενδιαφέρεται για την ανεξαρτησία και την ασφάλειά της πέρυσι όταν η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, κα Νούλαντ, επισκέφθηκε τη Μόσχα στις αρχές Οκτωβρίου 2021. Για τις ΗΠΑ, αυτό ήταν και παρέμεινε το μεγαλύτερο μειονέκτημα που περίμενε κανείς από την πολιτική από το 1917. Αυτό έπρεπε να εξαλειφθεί, καθώς και η γόνιμη οικονομική συνεργασία μεταξύ της σημερινής Ρωσίας και της σημερινής Γερμανίας, παρά τους δύο παγκόσμιους πολέμους.
Είναι αλήθεια ότι η έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία με τη μαζική επίθεση των ουκρανικών δυνάμεων στις «περιοχές του Μινσκ» του Λούγκανσκ και του Ντόνετσκ στις 17 Φεβρουαρίου 2022 ήταν τρομερή και δολοφονική πριν από εβδομάδες.
Αλλά πέρα από τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν με υποκίνηση των ΗΠΑ, δεν έχει απομείνει σχεδόν τίποτα από την επιτυχημένη οικονομική συνεργασία μεταξύ Ρωσίας και ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας και της Γερμανίας, ως πρώτος πολεμικός στόχος στον αγώνα με τη Ρωσία.
Τα υπόλοιπα βομβαρδίζονται με τρόπο που εμείς οι Γερμανοί -από ιστορική άποψη- μπορέσαμε να βιώσουμε πρώτοι στα πυρά προπαγάνδας κατά του Κάιζερ Γουλιέλμου Β'. Από τη δόλια συμπερίληψη των «Δεκατεσσάρων Σημείων» του Ουίλσον στη Συνθήκη Εκεχειρίας του Νοεμβρίου 1918, μια φράση καθόρισε αυτή τη μορφή πολιτικής: η σπασμένη λέξη μετράει. Είναι σαν την επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά.Με την ουκρανική επίθεση στο Λούγκανσκ και στο Ντόνετσκ, ήταν σαφές σε όλους ότι η γραμμή Ζελένσκι επρόκειτο να εφαρμοστεί με στόχο την ανακατάληψη του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ και της Κριμαίας. Αυτό θα πρέπει να καταστήσει τις διατάξεις της συνθήκης του ΝΑΤΟ παρωχημένες, δεδομένου ότι κανένα κράτος δεν πρέπει να γίνει δεκτό στο ΝΑΤΟ που έχει προβλήματα συνόρων με άλλους και επομένως ανεπίλυτα συνοριακά ζητήματα. Λίγες μέρες μετά τις 17 Φεβρουαρίου 2022, οι ρωσικές δυνάμεις εισέβαλαν στην Ουκρανία, 33 χρόνια μετά τον επιθετικό πόλεμο του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας. ταξινομήθηκε από το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών όσον αφορά το διεθνές δίκαιο και την ιστορία στη Διάσκεψη της Μπρατισλάβα την άνοιξη του 2000. Η δυτική αντίδραση στη ρωσική εισβολή αντικατόπτριζε το πλήρες φάσμα της δυτικής πολιτικής απέναντι ή σε σχέση με τον επιδιωκόμενο ρόλο της Ουκρανίας.
Ο λαός της Ουκρανίας πρέπει να βιώσει ότι η χώρα τους καταστρέφεται για γεωστρατηγικούς λόγους, προκειμένου να δουν τις πτυχές που αναφέρθηκαν παραπάνω με αποφασιστικότητα από την αμερικανική και τη ρωσική πλευρά. Η ΕΕ-Ευρώπη, ευθυγραμμισμένη με υποκίνηση των πολιτικών «Πράσινων» στην Ευρώπη, θέλει την απόφαση στο πεδίο της μάχης, όπως εκδηλώνεται από την Κομισιόν της Ε.Ε. Δεν υπάρχει ίχνος ειρηνευτικών προσπαθειών, γιατί αυτό έχει γίνει πάρα πολύ κόμμα. Υπάρχει μια διάθεση στην ΕΕ-Ευρώπη που δεν θα συρρικνωθεί από τη δαιμονοποίηση. Τα όπλα παρέχονται με ανοιχτά μάτια και δεν εξαρτάται πλέον από τον εαυτό του αν έχει περάσει το κατώφλι για τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν είναι οι κούπες γρίφων αλλά τα ψηλοτάκουνα που αυτή τη φορά έφτασαν στο δρόμο της απώλειας στο πεζοδρόμιο.
Φωτογραφίες κατάθεση φωτογραφιών
Η γνώμη του συγγραφέα/του υπεύθυνου επικοινωνίας μπορεί να διαφέρει από αυτή των συντακτών. Άρθρο 5 Παράγραφοι 1 και 3 του Βασικού Νόμου (1) «Καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει και να διαδίδει ελεύθερα τη γνώμη του με λόγο, γραφή και εικόνες και να λαμβάνει πληροφορίες από γενικά προσβάσιμες πηγές χωρίς εμπόδια. Η ελευθερία του Τύπου και η ελευθερία του ρεπορτάζ μέσω του ραδιοφώνου και του κινηματογράφου είναι εγγυημένα. Δεν γίνεται λογοκρισία».
https://www.world-economy.eu/nachrichten/detail/der-gruene-weg-in-den-dritten-weltkrieg/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου