Όλα τα άρθρα της Global Research μπορούν να διαβαστούν σε 51 γλώσσες ενεργοποιώντας το αναπτυσσόμενο μενού «Μετάφραση Ιστότοπου» στο επάνω banner της αρχικής μας σελίδας (έκδοση για υπολογιστές).
Για να λάβετε το Daily Newsletter της Global Research (επιλεγμένα άρθρα), κάντε κλικ εδώ .
Επισκεφτείτε και ακολουθήστε μας στο Instagram , το Twitter και το Facebook . Μη διστάσετε να αναδημοσιεύσετε και να μοιραστείτε ευρέως άρθρα της Παγκόσμιας Έρευνας.
Πρώτη δημοσίευση στις 22 Ιουνίου 2022
Από τη δημιουργία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ πριν από πάνω από έναν αιώνα, κάθε σημαντική κατάρρευση της χρηματοπιστωτικής αγοράς πυροδοτήθηκε σκόπιμα για πολιτικά κίνητρα από την κεντρική τράπεζα.
Η κατάσταση δεν είναι διαφορετική σήμερα, καθώς σαφώς η Fed των ΗΠΑ ενεργεί με το επιτόκιο όπλο της για να συντρίψει τη μεγαλύτερη κερδοσκοπική οικονομική φούσκα στην ανθρώπινη ιστορία, μια φούσκα που δημιούργησε.
Τα παγκόσμια γεγονότα συντριβής ξεκινούν πάντα στην περιφέρεια, όπως με την αποτυχία της Αυστριακής Creditanstalt το 1931 ή της Lehman Bros. τον Σεπτέμβριο του 2008 .
Η απόφαση της 15ης Ιουνίου της Fed να επιβάλει τη μεγαλύτερη ενιαία αύξηση των επιτοκίων εδώ και σχεδόν 30 χρόνια, καθώς οι χρηματοπιστωτικές αγορές βρίσκονται ήδη σε κατάρρευση, εγγυάται τώρα μια παγκόσμια ύφεση και χειρότερη.
Η έκταση της φούσκας της «φθηνής πίστωσης» που έχουν δημιουργήσει η Fed, η ΕΚΤ και η Τράπεζα της Ιαπωνίας με την αγορά ομολόγων και τη διατήρηση πρωτοφανών σχεδόν μηδενικών ή και αρνητικών επιτοκίων εδώ και 14 χρόνια, είναι πέρα από κάθε φαντασία. Τα οικονομικά μέσα το καλύπτουν με καθημερινά ανοησίες, ενώ η παγκόσμια οικονομία προετοιμάζεται, όχι για τον λεγόμενο «στασιμοπληθωρισμό» ή την ύφεση.
Αυτό που έρχεται τώρα τους επόμενους μήνες, εκτός από μια δραματική ανατροπή πολιτικής, είναι η χειρότερη οικονομική ύφεση στην ιστορία μέχρι σήμερα.
Ευχαριστώ, παγκοσμιοποίηση και Νταβός.
Παγκοσμιοποίηση
Οι πολιτικές πιέσεις πίσω από την παγκοσμιοποίηση και η δημιουργία του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου από τους εμπορικούς κανόνες της ΓΣΔΕ του Bretton Woods με τη Συμφωνία του Μαρακές του 1994, εξασφάλισαν ότι η προηγμένη βιομηχανική παραγωγή της Δύσης, ιδιαίτερα των ΗΠΑ, θα μπορούσε να διαφύγει στην υπεράκτια δημιουργία παραγωγής σε χώρες με εξαιρετικά χαμηλούς μισθούς. Καμία χώρα δεν προσέφερε περισσότερα οφέλη στα τέλη της δεκαετίας του 1990 από την Κίνα.
Η Κίνα προσχώρησε στον ΠΟΥ το 2001 και από τότε οι ροές κεφαλαίων στην κινεζική παραγωγή από τη Δύση ήταν συγκλονιστικές.
Το ίδιο συνέβη και με τη συσσώρευση χρέους σε δολάρια Κίνας.
Τώρα αυτή η παγκόσμια παγκόσμια χρηματοοικονομική δομή που βασίζεται σε χρέος ρεκόρ αρχίζει να καταρρέει.
Όταν η Ουάσιγκτον εσκεμμένα επέτρεψε την οικονομική κατάρρευση της Lehman Bros τον Σεπτέμβριο του 2008, η κινεζική ηγεσία απάντησε με πανικό και ανέθεσε άνευ προηγουμένου πίστωση στις τοπικές κυβερνήσεις για την κατασκευή υποδομών.
Κάποια από αυτά ήταν εν μέρει χρήσιμα, όπως ένα δίκτυο σιδηροδρόμων υψηλής ταχύτητας. Κάποια από αυτά ήταν ξεκάθαρα σπάταλα, όπως η κατασκευή κενών «πόλεων-φαντάσματα».
Για τον υπόλοιπο κόσμο, η άνευ προηγουμένου ζήτηση της Κίνας για χάλυβα κατασκευών, άνθρακα, πετρέλαιο, χαλκό και άλλα ήταν ευπρόσδεκτη, καθώς οι φόβοι για παγκόσμια ύφεση υποχώρησαν.
Αλλά οι ενέργειες της Fed και της ΕΚΤ των ΗΠΑ μετά το 2008, και των αντίστοιχων κυβερνήσεών τους, δεν βοήθησαν στην αντιμετώπιση της συστημικής οικονομικής κατάχρησης των μεγάλων ιδιωτικών τραπεζών του κόσμου στη Wall Street και την Ευρώπη, καθώς και στο Χονγκ Κονγκ.
Η απόφαση του Νίξον τον Αύγουστο του 1971 να αποσυνδέσει το δολάριο ΗΠΑ, το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, από τον χρυσό, άνοιξε τις πύλες στις παγκόσμιες ροές χρήματος.
Όλο και πιο ανεκτικοί νόμοι που ευνοούσαν την ανεξέλεγκτη χρηματοοικονομική κερδοσκοπία στις ΗΠΑ και στο εξωτερικό επιβλήθηκαν σε κάθε βήμα, από την κατάργηση της Glass-Steagall από την Κλίντον κατόπιν εντολής της Wall Street τον Νοέμβριο του 1999.
Αυτό επέτρεψε τη δημιουργία μεγάλων τραπεζών τόσο μεγάλων που η κυβέρνηση τις ανακήρυξε "πολύ μεγάλος για να αποτύχει."
Αυτό ήταν φάρσα, αλλά ο πληθυσμός το πίστεψε και τους διέσωσε με εκατοντάδες δισεκατομμύρια χρήματα από τους φορολογούμενους.
Από την κρίση του 2008, η Fed και άλλες μεγάλες παγκόσμιες κεντρικές τράπεζες έχουν δημιουργήσει άνευ προηγουμένου πίστωση, τα λεγόμενα «χρήματα ελικοπτέρων», για τη διάσωση των μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.
Η υγεία της πραγματικής οικονομίας δεν ήταν στόχος. Στην περίπτωση της Fed, της Τράπεζας της Ιαπωνίας, της ΕΚΤ και της Τράπεζας της Αγγλίας, συνολικά 25 τρισεκατομμύρια δολάρια εισήχθησαν στο τραπεζικό σύστημα μέσω αγοράς ομολόγων «ποσοτικής χαλάρωσης», καθώς και περιουσιακών στοιχείων όπως οι τίτλοι με υποθήκη τα τελευταία 14. χρόνια .
Ποσοτική τρέλα
Εδώ είναι που άρχισε να πηγαίνει πολύ άσχημα. Οι μεγαλύτερες τράπεζες της Wall Street, όπως η JP MorganChase, η Wells Fargo, η Citigroup ή στο Λονδίνο η HSBC ή η Barclays, δάνεισαν δισεκατομμύρια στους μεγάλους εταιρικούς πελάτες τους. Οι δανειολήπτες με τη σειρά τους χρησιμοποίησαν τη ρευστότητα, όχι για να επενδύσουν σε νέα τεχνολογία παραγωγής ή εξόρυξης, αλλά για να διογκώσουν την αξία των μετοχών της εταιρείας τους, τις λεγόμενες εξαγορές μετοχών, που ονομάζονται «μεγιστοποίηση της αξίας των μετόχων».
Η BlackRock, η Fidelity, οι τράπεζες και άλλοι επενδυτές λάτρεψαν τη δωρεάν διαδρομή. Από την έναρξη της χαλάρωσης της Fed το 2008 έως τον Ιούλιο του 2020, περίπου 5 τρισεκατομμύρια δολάρια είχαν επενδυθεί σε τέτοιες εξαγορές μετοχών, δημιουργώντας το μεγαλύτερο χρηματιστηριακό ράλι στην ιστορία. Όλα έγιναν οικονομικά στην πορεία. Οι εταιρείες κατέβαλαν 3,8 τρισεκατομμύρια δολάρια σε μερίσματα την περίοδο από το 2010 έως το 2019. Εταιρείες όπως η Tesla που δεν είχαν ποτέ κέρδη, έγιναν πιο πολύτιμες από τη Ford και τη GM μαζί. Τα κρυπτονομίσματα όπως το Bitcoin έφτασαν σε αποτίμηση κεφαλαίου αγοράς άνω του 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων μέχρι τα τέλη του 2021. Με τα χρήματα της Fed να ρέουν ελεύθερα, οι τράπεζες και τα επενδυτικά κεφάλαια επένδυσαν σε τομείς υψηλού κινδύνου και υψηλού κέρδους όπως τα junk ομόλογα ή το χρέος αναδυόμενων αγορών σε μέρη όπως η Τουρκία, η Ινδονησία ή, ναι , Κίνα.
Η μετά το 2008 εποχή της ποσοτικής χαλάρωσης και των μηδενικών επιτοκίων της Fed οδήγησε σε παράλογη διεύρυνση του δημόσιου χρέους των ΗΠΑ. Από τον Ιανουάριο του 2020, η Fed, η Τράπεζα της Αγγλίας, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Τράπεζα της Ιαπωνίας έχουν χορηγήσει συνολικά πίστωση 9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε σχεδόν μηδενικό επιτόκιο στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα. Μετά την αλλαγή της πολιτικής της Fed τον Σεπτέμβριο του 2019, έδωσε τη δυνατότητα στην Ουάσιγκτον να αυξήσει το δημόσιο χρέος κατά 10 τρισεκατομμύρια δολάρια σε λιγότερο από 3 χρόνια. Στη συνέχεια, η Fed διέσωσε και πάλι κρυφά τη Wall Street αγοράζοντας 120 δισεκατομμύρια δολάρια το μήνα ομολόγων του αμερικανικού Δημοσίου και Τίτλων με Υποθήκη, δημιουργώντας μια τεράστια φούσκα ομολόγων.
Μια απερίσκεπτη Κυβέρνηση Μπάιντεν άρχισε να χορηγεί τρισεκατομμύρια χρήματα από τα λεγόμενα κίνητρα για να καταπολεμήσει τα περιττά lockdown της οικονομίας. Το ομοσπονδιακό χρέος των ΗΠΑ μειώθηκε από το διαχειρίσιμο 35% του ΑΕΠ το 1980 σε περισσότερο από το 129% του ΑΕΠ σήμερα. Μόνο η ποσοτική χαλάρωση της Fed, η αγορά τρισεκατομμυρίων κρατικών και ενυπόθηκων δανείων των ΗΠΑ και τα σχεδόν μηδενικά επιτόκια το κατέστησαν δυνατό. Τώρα η Fed έχει αρχίσει να το ξετυλίγει και να αποσύρει ρευστότητα από την οικονομία με QT ή αυστηροποίηση, συν αυξήσεις επιτοκίων. Αυτό είναι εσκεμμένο. Δεν πρόκειται για μια παραπαίουσα Fed που κρίνει εσφαλμένα τον πληθωρισμό.
Η ενέργεια οδηγεί την κατάρρευση
Δυστυχώς, η Fed και άλλοι κεντρικοί τραπεζίτες λένε ψέματα. Η αύξηση των επιτοκίων δεν είναι για να θεραπεύσει τον πληθωρισμό. Είναι να αναγκάσει μια παγκόσμια επαναφορά του ελέγχου των παγκόσμιων περιουσιακών στοιχείων, του πλούτου, είτε ακίνητα, γεωργικές εκτάσεις, παραγωγή εμπορευμάτων, βιομηχανία, ακόμη και νερό. Η Fed γνωρίζει πολύ καλά ότι ο πληθωρισμός μόλις αρχίζει να σκίζει την παγκόσμια οικονομία. Αυτό που είναι μοναδικό είναι ότι τώρα οι εντολές της Πράσινης Ενέργειας σε όλο τον βιομηχανικό κόσμο οδηγούν αυτή την κρίση πληθωρισμού για πρώτη φορά, κάτι που σκόπιμα αγνοήθηκε από την Ουάσιγκτον ή τις Βρυξέλλες ή το Βερολίνο.
Οι παγκόσμιες ελλείψεις λιπασμάτων, οι αυξανόμενες τιμές του φυσικού αερίου και οι απώλειες προμήθειας σιτηρών από το παγκόσμιο ρεύμα ή το εκρηκτικό κόστος λιπασμάτων και καυσίμων ή ο πόλεμος στην Ουκρανία, εγγυώνται ότι, το αργότερο αυτόν τον χρόνο συγκομιδής Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου, θα υποστούμε παγκόσμια πρόσθετη έκρηξη των τιμών των τροφίμων και της ενέργειας. Όλες αυτές οι ελλείψεις είναι αποτέλεσμα σκόπιμων πολιτικών.
Επιπλέον, ο πολύ χειρότερος πληθωρισμός είναι βέβαιος, λόγω της παθολογικής επιμονής των κορυφαίων βιομηχανικών οικονομιών του κόσμου υπό την ηγεσία της ατζέντας κατά των υδρογονανθράκων της κυβέρνησης Μπάιντεν. Αυτή η ατζέντα χαρακτηρίζεται από την εκπληκτική ανοησία του Υπουργού Ενέργειας των ΗΠΑ που δηλώνει «αντ' αυτού αγοράστε ηλεκτρονικά αυτοκίνητα» ως απάντηση στις εκρήξεις των τιμών της βενζίνης.
Ομοίως, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να καταργήσει σταδιακά το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο χωρίς βιώσιμο υποκατάστατο, καθώς η κορυφαία οικονομία της, η Γερμανία, κινείται να κλείσει τον τελευταίο πυρηνικό αντιδραστήρα της και να κλείσει περισσότερα εργοστάσια άνθρακα. Ως αποτέλεσμα, η Γερμανία και άλλες οικονομίες της ΕΕ θα δουν διακοπές ρεύματος αυτόν τον χειμώνα και οι τιμές του φυσικού αερίου θα συνεχίσουν να αυξάνονται στα ύψη. Τη δεύτερη εβδομάδα του Ιουνίου στη Γερμανία οι τιμές του φυσικού αερίου αυξήθηκαν μόνο κατά 60%. Τόσο η ελεγχόμενη από τους Πράσινους γερμανική κυβέρνηση όσο και η Πράσινη Ατζέντα «Fit for 55» της Επιτροπής της ΕΕ συνεχίζουν να πιέζουν την αναξιόπιστη και δαπανηρή αιολική και ηλιακή ενέργεια εις βάρος των πολύ φθηνότερων και αξιόπιστων υδρογονανθράκων, εξασφαλίζοντας έναν πρωτοφανή πληθωρισμό λόγω ενέργειας.
Η Fed έχει τραβήξει την πρίζα
Με την αύξηση των επιτοκίων κατά 0,75% της Fed, τη μεγαλύτερη σε σχεδόν 30 χρόνια, και την υπόσχεση για περισσότερα στο μέλλον, η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ έχει πλέον εγγυηθεί την κατάρρευση όχι μόνο της φούσκας χρέους των ΗΠΑ, αλλά και μεγάλου μέρους του παγκόσμιου χρέους των 303 δολαρίων μετά το 2008 τρισεκατομμύριο. Η αύξηση των επιτοκίων μετά από σχεδόν 15 χρόνια σημαίνει κατάρρευση των αξιών των ομολόγων. Τα ομόλογα, όχι οι μετοχές, είναι η καρδιά του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Τα επιτόκια των στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ έχουν πλέον διπλασιαστεί μέσα σε μόλις 5 μήνες και ξεπερνούν το 6% και οι πωλήσεις κατοικιών βυθίζονταν ήδη πριν από την τελευταία αύξηση των επιτοκίων. Οι αμερικανικές εταιρείες ανέλαβαν χρέος ρεκόρ λόγω των ετών εξαιρετικά χαμηλών επιτοκίων. Περίπου το 70% αυτού του χρέους βαθμολογείται ακριβώς πάνω από την κατάσταση «σκουπίδια». Αυτό το εταιρικό μη χρηματοοικονομικό χρέος ανήλθε συνολικά σε 9 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2006. Σήμερα υπερβαίνει τα 18 τρισεκατομμύρια δολάρια. Τώρα, ένας μεγάλος αριθμός από αυτές τις περιθωριακές εταιρείες δεν θα είναι σε θέση να μετατρέψει το παλιό χρέος με νέο και θα ακολουθήσουν χρεοκοπίες τους επόμενους μήνες. Ο γίγαντας των καλλυντικών Revlon μόλις κήρυξε πτώχευση.
Η εξαιρετικά κερδοσκοπική, μη ελεγχόμενη αγορά Crypto, με επικεφαλής το Bitcoin, καταρρέει καθώς οι επενδυτές συνειδητοποιούν ότι δεν υπάρχει πρόγραμμα διάσωσης. Τον περασμένο Νοέμβριο ο κόσμος της Crypto είχε αποτίμηση 3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Σήμερα είναι λιγότερο από το μισό, και με περισσότερη κατάρρευση σε εξέλιξη. Ακόμη και πριν από την τελευταία αύξηση των επιτοκίων της Fed, η αξία των μετοχών των αμερικανικών μεγαλοτραπεζών είχε χάσει περίπου 300 δισεκατομμύρια δολάρια. Τώρα με την εξασφάλιση περαιτέρω πωλήσεων πανικού στο χρηματιστήριο καθώς αυξάνεται η παγκόσμια οικονομική κατάρρευση, αυτές οι τράπεζες είναι προ-προγραμματισμένες για μια νέα σοβαρή τραπεζική κρίση τους επόμενους μήνες.
Όπως σημείωσε πρόσφατα ο αμερικανός οικονομολόγος Doug Noland, «Σήμερα, υπάρχει μια τεράστια «περιφέρεια» γεμάτη με ομόλογα «subprime» junk, μόχλευση δανείων, buy-now-pay-late, auto, πιστωτικές κάρτες, στέγαση και ηλιακές τιτλοποιήσεις, δάνεια franchise, ιδιωτική πίστωση, crypto Credit, DeFi και συνεχόμενα. Μια τεράστια υποδομή έχει εξελιχθεί σε αυτόν τον μακρύ κύκλο για να τονώσει την κατανάλωση για δεκάδες εκατομμύρια, ενώ χρηματοδοτεί χιλιάδες αντιοικονομικές επιχειρήσεις. Η «περιφέρεια» έχει γίνει συστημική όσο ποτέ άλλοτε. Και τα πράγματα άρχισαν να σπάνε».
Η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση θα θεωρήσει τώρα πολύ πιο δαπανηρό το κόστος των τόκων της για τη μεταφορά ομοσπονδιακού χρέους ρεκόρ 30 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Σε αντίθεση με τη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930, όταν το ομοσπονδιακό χρέος ήταν σχεδόν μηδενικό, σήμερα η κυβέρνηση, ειδικά μετά τα μέτρα του προϋπολογισμού Μπάιντεν, είναι στα όρια. Οι ΗΠΑ γίνονται μια οικονομία του Τρίτου Κόσμου. Εάν η Fed δεν αγοράζει πλέον τρισεκατομμύρια αμερικανικό χρέος, ποιος θα το κάνει; Κίνα? Ιαπωνία? Δεν είναι πιθανό.
Απομόχλευση της φούσκας
Με τη Fed να επιβάλλει τώρα μια ποσοτική σύσφιξη, να αποσύρει δεκάδες δισεκατομμύρια σε ομόλογα και άλλα περιουσιακά στοιχεία μηνιαίως, καθώς και να αυξήσει τα βασικά επιτόκια, οι χρηματοπιστωτικές αγορές έχουν αρχίσει μια απομόχλευση. Πιθανότατα θα είναι σπασμωδικό, καθώς βασικοί παίκτες όπως η BlackRock και η Fidelity επιδιώκουν να ελέγξουν την κατάρρευση για τους σκοπούς τους. Αλλά η κατεύθυνση είναι ξεκάθαρη.
Μέχρι τα τέλη του περασμένου έτους οι επενδυτές είχαν δανειστεί σχεδόν 1 τρισεκατομμύριο δολάρια σε χρέος περιθωρίου για να αγοράσουν μετοχές. Αυτό ήταν σε μια ανερχόμενη αγορά. Τώρα ισχύει το αντίθετο και οι δανειολήπτες αναγκάζονται να δώσουν περισσότερες εξασφαλίσεις ή να πουλήσουν τις μετοχές τους για να αποφύγουν την χρεοκοπία. Αυτό τροφοδοτεί την επερχόμενη κατάρρευση. Με την κατάρρευση τόσο των μετοχών όσο και των ομολόγων τους επόμενους μήνες, πάνε οι ιδιωτικές συνταξιοδοτικές αποταμιεύσεις δεκάδων εκατομμυρίων Αμερικανών σε προγράμματα όπως το 401-k. Τα δάνεια αυτοκινήτων με πιστωτικές κάρτες και άλλα καταναλωτικά χρέη στις ΗΠΑ έχουν εκτοξευθεί την περασμένη δεκαετία στα 4,3 τρισεκατομμύρια δολάρια στα τέλη του 2021. Τώρα τα επιτόκια αυτού του χρέους, ειδικά της πιστωτικής κάρτας, θα εκτιναχθούν από το ήδη υψηλό 16%. Οι αθετήσεις σε αυτά τα πιστωτικά δάνεια θα εκτοξευθούν στα ύψη.
Εκτός των ΗΠΑ αυτό που θα δούμε τώρα, καθώς η Ελβετική Εθνική Τράπεζα, η Τράπεζα της Αγγλίας, ακόμη και η ΕΚΤ αναγκάζονται να ακολουθήσουν την αύξηση των επιτοκίων της Fed, είναι η παγκόσμια χιονόπτωση των χρεοκοπιών, οι χρεοκοπίες, εν μέσω ενός αυξανόμενου πληθωρισμού που έχουν τα επιτόκια της κεντρικής τράπεζας . δεν υπάρχει δύναμη ελέγχου. Περίπου το 27% του παγκόσμιου μη χρηματοοικονομικού εταιρικού χρέους κατέχεται από κινεζικές εταιρείες, που υπολογίζεται σε 23 τρισεκατομμύρια δολάρια. Άλλο εταιρικό χρέος 32 τρισεκατομμυρίων δολαρίων κατέχουν εταιρείες των ΗΠΑ και της ΕΕ. Τώρα η Κίνα βρίσκεται στη μέση της χειρότερης οικονομικής κρίσης της εδώ και 30 χρόνια και ελάχιστα σημάδια ανάκαμψης. Με τις ΗΠΑ, τον μεγαλύτερο πελάτη της Κίνας, να βρίσκεται σε οικονομική ύφεση, η κρίση της Κίνας μπορεί μόνο να επιδεινωθεί. Αυτό δεν θα είναι καλό για την παγκόσμια οικονομία.
Η Ιταλία, με εθνικό χρέος 3,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, έχει χρέος προς το ΑΕΠ 150%. Μόνο τα αρνητικά επιτόκια της ΕΚΤ το εμπόδισαν να εκραγεί σε μια νέα τραπεζική κρίση. Τώρα αυτή η έκρηξη είναι προ-προγραμματισμένη παρά τα καταπραϋντικά λόγια της Λαγκάρντ της ΕΚΤ. Η Ιαπωνία, με επίπεδο χρέους 260% είναι η χειρότερη από όλες τις βιομηχανικές χώρες και βρίσκεται σε μια παγίδα μηδενικών επιτοκίων με δημόσιο χρέος άνω των 7,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Το γιεν πέφτει τώρα σοβαρά και αποσταθεροποιεί όλη την Ασία.
Η καρδιά του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, αντίθετα με τη δημοφιλή πεποίθηση, δεν είναι τα χρηματιστήρια. Είναι αγορές ομολόγων — κρατικά, εταιρικά και πρακτορεία ομόλογα. Αυτή η αγορά ομολόγων έχει χάσει αξία καθώς ο πληθωρισμός έχει εκτοξευθεί και τα επιτόκια έχουν αυξηθεί από το 2021 στις ΗΠΑ και την ΕΕ. Σε παγκόσμιο επίπεδο, αυτό περιλαμβάνει περίπου 250 τρισεκατομμύρια δολάρια σε αξία ενεργητικού, ένα ποσό που, με κάθε αύξηση των επιτοκίων, χάνει περισσότερη αξία. Η τελευταία φορά που είχαμε μια τόσο σημαντική αντιστροφή στις αξίες των ομολόγων ήταν πριν από σαράντα χρόνια στην εποχή του Paul Volcker με επιτόκια 20% για να «συμπιέσει τον πληθωρισμό».
Καθώς οι τιμές των ομολόγων πέφτουν, η αξία του τραπεζικού κεφαλαίου μειώνεται. Οι πιο εκτεθειμένες σε μια τέτοια απώλεια αξίας είναι οι μεγάλες γαλλικές τράπεζες μαζί με την Deutsche Bank στην ΕΕ, μαζί με τις μεγαλύτερες ιαπωνικές τράπεζες. Οι τράπεζες των ΗΠΑ όπως η JP MorganChase πιστεύεται ότι είναι ελαφρώς λιγότερο εκτεθειμένες σε ένα μεγάλο κραχ ομολόγων. Μεγάλο μέρος του κινδύνου τους κρύβεται σε παράγωγα εκτός ισολογισμού και άλλα. Ωστόσο, σε αντίθεση με το 2008, σήμερα οι κεντρικές τράπεζες δεν μπορούν να επαναλάβουν άλλη μια δεκαετία μηδενικών επιτοκίων και QE. Αυτή τη φορά, όπως σημείωσε πριν από τρία χρόνια γνώστες όπως ο πρώην επικεφαλής της Τράπεζας της Αγγλίας, Mark Carney, η κρίση θα χρησιμοποιηθεί για να αναγκάσει τον κόσμο να αποδεχθεί ένα νέο ψηφιακό νόμισμα της Κεντρικής Τράπεζας, έναν κόσμο όπου όλα τα χρήματα θα εκδίδονται και θα ελέγχονται κεντρικά. Αυτό εννοούν επίσης οι άνθρωποι του WEF του Νταβός με τη Μεγάλη επαναφορά τους. Δεν θα είναι καλό. Ένα παγκόσμιο προγραμματισμένο οικονομικό τσουνάμι μόλις ξεκίνησε.
*
Σημείωση για τους αναγνώστες: Κάντε κλικ στα κουμπιά κοινής χρήσης πάνω ή κάτω. Ακολουθήστε μας στο Instagram, το Twitter και το Facebook. Μη διστάσετε να αναδημοσιεύσετε και να μοιραστείτε ευρέως άρθρα της Παγκόσμιας Έρευνας.
Ο F. William Engdahl είναι σύμβουλος στρατηγικών κινδύνων και λέκτορας, είναι πτυχιούχος της πολιτικής από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον και είναι συγγραφέας με τις μεγαλύτερες πωλήσεις για το πετρέλαιο και τη γεωπολιτική.
Είναι Επιστημονικός Συνεργάτης του Κέντρου Έρευνας για την Παγκοσμιοποίηση (CRG).
Η επιλεγμένη εικόνα είναι από το NEO
Seeds of Destruction: Hidden Agenda of Genetic Manipulation
- Όνομα συγγραφέα: F. William Engdahl
- Αριθμός ISBN: 978-0-9879389-2-3
- Έτος: 2007
- Τύπος προϊόντος: Αρχείο PDF
Τιμή: 9,50 $
Αυτό το επιδέξια ερευνημένο βιβλίο εστιάζει στο πώς μια μικρή κοινωνικοπολιτική αμερικανική ελίτ επιδιώκει να ελέγχει την ίδια τη βάση της ανθρώπινης επιβίωσης: την παροχή του καθημερινού μας ψωμιού. «Ελέγχετε το φαγητό και ελέγχετε τους ανθρώπους».
Αυτό δεν είναι συνηθισμένο βιβλίο για τους κινδύνους των ΓΤΟ. Ο Engdahl οδηγεί τον αναγνώστη μέσα στους διαδρόμους της εξουσίας, στα παρασκήνια των επιστημονικών εργαστηρίων, πίσω από κλειστές πόρτες στις εταιρικές αίθουσες συνεδριάσεων.
Ο συγγραφέας αποκαλύπτει πειστικά έναν διαβολικό κόσμο πολιτικών ίντριγκας με γνώμονα το κέρδος, κυβερνητικής διαφθοράς και καταναγκασμού, όπου η γενετική χειραγώγηση και η κατοχύρωση μορφών ζωής χρησιμοποιούνται για να αποκτήσουν παγκόσμιο έλεγχο στην παραγωγή τροφίμων. Εάν το βιβλίο διαβάζεται συχνά ως μια ιστορία εγκλήματος, αυτό δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη. Γιατί αυτό είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου