ΣΚΛΑΒΙΑ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

 

Μύθος : Η σκλαβιά είναι προϊόν του καπιταλισμού.

Γεγονός : Η δουλεία είναι παλαιότερη από τα πρώτα ανθρώπινα αρχεία.

Μύθος : Η σκλαβιά είναι προϊόν του δυτικού πολιτισμού.

Γεγονός : Η δουλεία είναι ουσιαστικά ένας παγκόσμιος θεσμός.

Μύθος : Η δουλεία στον μη δυτικό κόσμο ήταν ένας ήπιος, καλοήθης και μη οικονομικός θεσμός.

Γεγονός : Οι σκλάβοι υπόκεινταν πάντα σε βασανιστήρια, σεξουαλική εκμετάλλευση και αυθαίρετο θάνατο.

Μύθος : Η δουλεία ήταν ένας οικονομικά καθυστερημένος και αναποτελεσματικός θεσμός.

Γεγονός : Πολλές από τις πιο προοδευτικές κοινωνίες στον κόσμο είχαν σκλάβους.

Μύθος : Η σκλαβιά βασιζόταν πάντα στη φυλή.

Γεγονός: Μόλις τον δέκατο πέμπτο αιώνα η δουλεία συνδέθηκε κυρίως με ανθρώπους αφρικανικής καταγωγής.

Η ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΙΟ

Μύθος : Οι σκλάβοι του Νέου Κόσμου προέρχονταν αποκλειστικά από τη Δυτική Αφρική.

Γεγονός : Οι μισοί από όλους τους σκλάβους του Νέου Κόσμου προέρχονταν από την κεντρική Αφρική.

Μύθος : Οι Ευρωπαίοι υποδούλωσαν σωματικά Αφρικανούς ή προσέλαβαν μισθοφόρους που αιχμαλώτιζαν ανθρώπους για εξαγωγή ή ότι οι Αφρικανοί ηγεμόνες ήταν «συνεργάτες του Ολοκαυτώματος» που έφταιγαν οι ίδιοι για το δουλεμπόριο.

Γεγονός : Οι Ευρωπαίοι όντως συμμετείχαν σε επιδρομές σκλάβων. η πλειοψηφία των ανθρώπων που μεταφέρθηκαν στην Αμερική υποδουλώθηκαν από Αφρικανούς στην Αφρική.

Μύθος : Πολλοί σκλάβοι αιχμαλωτίστηκαν με δίχτυα.

Γεγονός : Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι οι σκλάβοι αιχμαλωτίστηκαν με δίχτυα. ο πόλεμος ήταν η πιο σημαντική πηγή υποδούλωσης.

Μύθος : Η απαγωγή ήταν το συνηθισμένο μέσο υποδούλωσης.

Γεγονός : Ο πόλεμος ήταν η πιο σημαντική πηγή υποδούλωσης. θα ήταν λάθος να περιοριστούν όλοι αυτοί οι πόλεμοι σε επιδρομές σκλάβων.

Μύθος : Το Middle Passage αφαίρεσε τους σκλάβους Αφρικανούς από την πολιτιστική τους κληρονομιά και τους μεταμόρφωσε σε υπάκουες, παθητικές φιγούρες πλήρως δεκτικές στις πολιτιστικές εισροές των κυρίων τους.

Γεγονός : Οι σκλάβοι συμμετείχαν σε τουλάχιστον 250 εξεγέρσεις στο πλοίο.

ΣΚΛΑΒΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ

Μύθος : Οι περισσότεροι σκλάβοι εισήχθησαν στις σημερινές Ηνωμένες Πολιτείες.

Γεγονός : Πάνω από το 90 τοις εκατό των σκλάβων από την Αφρική εισήχθησαν στην Καραϊβική και τη Νότια Αμερική.

Μύθος : Η δουλεία έπαιξε οριακό ρόλο στην ιστορία της Αμερικής.

Γεγονός : Η εργασία των σκλάβων έκανε κερδοφόρα την εξόρυξη πολύτιμων μετάλλων και τη συγκομιδή ζάχαρης, λουλακί και καπνού. Οι σκλάβοι δίδαξαν στους λευκούς πώς να εκτρέφουν καλλιέργειες όπως το ρύζι και το λουλακί.

Μύθος : Οι Ευρωπαίοι έφτασαν στον Νέο Κόσμο σε πολύ μεγαλύτερους αριθμούς από τους Αφρικανούς.

Γεγονός : Πριν από το 1820, ο αριθμός των Αφρικανών ξεπερνούσε το συνολικό σύνολο των Ευρωπαίων μεταναστών με αναλογία 3, 4 ή 5 προς 1.

Μύθος: Οι πρώτοι σκλάβοι έφτασαν στις σημερινές Ηνωμένες Πολιτείες το 1619.

Γεγονός : Οι σκλάβοι έφτασαν στην ισπανική Φλόριντα τουλάχιστον έναν αιώνα πριν από το 1619 και μια πρόσφατα αποκαλυφθείσα απογραφή δείχνει ότι οι μαύροι ήταν παρόντες στη Βιρτζίνια πριν από το 1619.

ΣΚΛΑΒΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Μύθος : Το δουλεμπόριο έσπασε οριστικά τους δεσμούς των σκλάβων με την Αφρική.

Γεγονός : Οι σκλάβοι μπόρεσαν να αξιοποιήσουν το αφρικανικό πολιτισμικό υπόβαθρο και τις εμπειρίες τους και να τις χρησιμοποιήσουν ως βάση για τη ζωή στον Νέο Κόσμο.

Μύθος : Η ζωή σε φυτεία, με τη σκληρή εργασία, τις ασταθείς οικογένειες και την υψηλή θνησιμότητα, δυσκόλεψε τους Αφρικανούς να δημιουργήσουν κοινωνικούς δεσμούς.

Γεγονός : Τα αφρικανικά έθνη παρέμειναν στην Αμερική μέχρι τον δέκατο όγδοο αιώνα και ακόμη και στις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα.

Μύθος : Οι Δάσκαλοι έδωσαν ονόματα σε σκλάβους ή οι δούλοι μιμήθηκαν τα συστήματα ονοματοδοσίας των κυρίων.

Γεγονός: Οι σκλάβοι σπάνια ονομάζονταν για ιδιοκτήτες. Τα μοτίβα ονοματοδοσίας φαίνεται να αντικατοπτρίζουν αφρικανικές πρακτικές, όπως το έθιμο να δίνουν στα παιδιά «ονόματα ημέρας» (μετά την ημέρα που γεννήθηκαν) και «παρονομασία», όπως να δίνουν τα παιδιά στα ονόματα των παππούδων και της γιαγιάς.

Μύθος : Οι δουλοπάροικοι προσπάθησαν να αποπολιτίσουν τους σκλάβους απαγορεύοντας τα αφρικανικά ονόματα και γλώσσες και εξαλείφοντας τον αφρικανικό πολιτισμό.

Γεγονός : Ενώ η αποκαλλιέργεια ήταν μέρος του «έργου» της δουλείας, η αφρικανική μουσική, ο χορός, η διακόσμηση, το ντιζάιν, η κουζίνα και η θρησκεία άσκησαν μια βαθιά, συνεχή επιρροή στην αμερικανική κουλτούρα.

Γεγονός : Οι σκλάβοι προσάρμοσαν τις θρησκευτικές τελετές και διαιώνισαν μια πλούσια παράδοση λαογραφίας.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ

Μύθος : Οι δουλοπάροικοι έχασαν χρήματα και ενδιαφερόντουσαν περισσότερο για το status παρά για τη δημιουργία χρημάτων. οι σκλάβοι έκαναν ελάχιστη παραγωγική δουλειά.

Γεγονός : Οι σκλάβοι δούλευαν περισσότερες μέρες, περισσότερες μέρες και περισσότερο από τη ζωή τους.

Μύθος : Η σκλαβιά ήταν ασυμβίβαστη με την αστική ζωή και την τεχνολογία των εργοστασίων.

Γεγονός : Οι ζαχαρόμυλοι ήταν τα πρώτα αληθινά εργοστάσια στον κόσμο. οι σκλάβοι χρησιμοποιούνταν ευρέως στις πόλεις και σε διάφορα είδη μεταποίησης και χειροτεχνίας.

Μύθος : Οι σκλάβοι ασχολούνταν σχεδόν αποκλειστικά με ανειδίκευτη ωμή εργασία στον αγρό.

Γεγονός : Μεγάλο μέρος της εργασίας που εκτελούνταν από σκλάβους απαιτούσε υψηλά επίπεδα δεξιοτήτων και προσεκτική, επίπονη προσπάθεια.

Γεγονός : Οι Δάσκαλοι βασίζονταν στους σκλάβους για την επιδέξιη δεξιοτεχνία.

ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Μύθος : Οι Δυτικοί και οι Κεντροαφρικανοί έλαβαν την πρώτη τους έκθεση στον Χριστιανισμό στον Νέο Κόσμο.

Γεγονός : Οι Καθολικές ιεραποστολικές δραστηριότητες ξεκίνησαν στο κεντροαφρικανικό βασίλειο του Κονγκό μισό αιώνα πριν από τα ταξίδια ανακάλυψης του Κολόμβου και το Κονγκό ασπαστεί τον καθολικισμό το 1491. Μια σημαντική κοινότητα Αφρικανών Χριστιανών αναπτύχθηκε γύρω από τον πορτογαλικό οικισμό.

Μύθος : Οι ιερείς και οι ιεραπόστολοι ήταν κυρίως υπεύθυνοι για τον προσηλυτισμό των σκλάβων στον Χριστιανισμό.

Γεγονός : Στη Λατινική Αμερική, οι σκλάβοι δεν λάμβαναν οδηγίες από Ευρωπαίους κληρικούς αλλά από Αφρικανούς Χριστιανούς, οι οποίοι διέδιδαν μια ειδικά αφρικανική ερμηνεία του Χριστιανισμού.

Μύθος: Κατά την άφιξή τους στη Λατινική Αμερική, δόθηκαν βιαστικές οδηγίες στους σκλάβους σε μια περίπλοκη ξένη θρησκεία σε μια γλώσσα που μετά βίας μπορούσαν να καταλάβουν.

Γεγονός : Ορισμένος αριθμός σκλάβων βαφτίστηκαν Χριστιανοί και άλλοι ήταν εξοικειωμένοι με τον Χριστιανισμό.

Μύθος : Η Καθολική Εκκλησία δεν ανέχτηκε την ανάμειξη του Καθολικισμού με τις παραδοσιακές αφρικανικές θρησκείες.

Γεγονός : Στο Κονγκό και στη Λατινική Αμερική, η Εκκλησία όντως ανέχτηκε τη μίξη του Καθολικισμού με τις αφρικανικές θρησκείες, επιτρέποντας στους Αφρικανούς να διατηρήσουν την παλιά τους κοσμολογία, την κατανόησή τους για το σύμπαν και τη θέση των θεών και άλλων θεϊκών όντων στο σύμπαν.

Μύθος : Πριν από τον Εμφύλιο Πόλεμο, οι νότιες εκκλησίες ήταν σε μεγάλο βαθμό διαχωρισμένες.

Γεγονός: Το 1860, οι σκλάβοι αποτελούσαν περίπου το 26 τοις εκατό των μελών της εκκλησίας των Νότιων Βαπτιστών.

Μύθος : Ο Χριστιανισμός των σκλάβων ήταν ουσιαστικά μια «θρησκεία υπακοής».

Γεγονός : Ο Χριστιανισμός είχε διπλή όψη και σημαδεύτηκε από μιλεννιαλιστικές δυνατότητες. οι λευκοί δεν μπορούσαν να εμποδίσουν τους μαύρους κήρυκες να μετατρέψουν τον Χριστιανισμό σε πηγή αυτοσεβασμού και πίστης στην απελευθέρωση.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Μύθος : Οι σκλάβοι υποβλήθηκαν σε πλύση εγκεφάλου και άναυδοι στην υποταγή και σπάνια αντιστάθηκαν στη σκλαβιά.

Γεγονός : Η αντίσταση πήρε ποικίλες μορφές που κυμαίνονταν από την καθημερινή αντίσταση, τις οικονομικές διαπραγματεύσεις, τη φυγή και τη βλάστηση, και τις ξεκάθαρες εξεγέρσεις.

https://www.gilderlehrman.org/history-resources/teaching-resource/historical-context-myths-and-misconceptions-slavery-and-slave

ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ Ο ΚΟΛΟΜΒΟΣ ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΙΟ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Του James C. Clark του The Sentinel Staff

Ορλάντο Σέντινελ

Ακόμη και πριν ο Χριστόφορος Κολόμβος φτάσει στον Νέο Κόσμο, η δουλεία υπήρχε ήδη. Αλλά ήταν ο Κολόμβος που το μετέτρεψε σε μια παγκόσμια επιχείρηση και το έκανε τη βάση για το οικονομικό σύστημα του Νέου Κόσμου.

Πριν από το 1492 δεν ήταν ασυνήθιστο για τους Ινδούς να υποδουλώνουν φυλές που νικούσαν στη μάχη, αν και οι περισσότερες από τις φυλές ζούσαν ειρηνικά.

Οι απαρχές της σκλαβιάς υπό τους Ισπανούς είναι σκοτεινές. Ο Κολόμβος έβαλε τις βάσεις για τη δουλεία κατά το πρώτο του ταξίδι, το 1492. Όταν διαπίστωσε πόσο υπάκουοι ήταν οι ιθαγενείς, ο εξερευνητής άρχισε να τους βλέπει ως πιθανούς υπηρέτες.

Έγραψε στο ημερολόγιο του, «Θα έπρεπε να είναι καλοί υπηρέτες καλής νοημοσύνης».

Οι Ισπανοί χρησιμοποιούσαν σκλάβους στα Κανάρια Νησιά και οι Πορτογάλοι ασκούσαν δουλεία. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι ο Κολόμβος είχε κάποτε εμπλακεί στο εμπόριο σκλάβων στις αφρικανικές ακτές.

Στην αρχή ο στόχος του ήταν απλώς να πάρει πίσω μερικούς από τους ιθαγενείς για να τους δείξει στον βασιλιά Φερδινάνδο και τη βασίλισσα Ισαβέλλα. Σε ένα νησί διέταξε τους άνδρες του να αιχμαλωτίσουν επτά γυναίκες και τρία παιδιά για να τα πάρουν πίσω στην Ισπανία.

Όταν έφτασε στην Κούβα, ο Κολόμβος είχε αρχίσει να οραματίζεται μεγάλους οικισμούς όπου οι Ισπανοί θα επέβλεπαν τους Ινδούς εργάτες. Έγραψε ότι οι Ινδιάνοι ήταν «κατάλληλοι για να τους διατάξουν και να τους αναγκάσουν να δουλέψουν, να σπείρουν και να κάνουν ό,τι άλλο μπορεί να χρειαστεί... ό,τι διατάσσεται να κάνουν, θα το κάνουν χωρίς αντίθεση».

Επέστρεψε στην Ισπανία με έξι έως εννέα ντόπιους. Δεν είναι γνωστό πόσοι από τους ιθαγενείς πέθαναν στο μακρύ ταξίδι.

Στην Ισπανία, ο Κολόμβος ανακηρύχθηκε ήρωας και άρχισε να σχεδιάζει μια δεύτερη αποστολή.

Δυστυχώς, ο Κολόμβος δεν μπορούσε να βρει τον τεράστιο πλούτο που περίμενε. Αν δεν μπορούσε να επιστρέψει με χρυσό και ασήμι, θα χρειαζόταν άλλο σχέδιο. Αυτό το σχέδιο ήταν να υποδουλωθούν οι ντόπιοι. Υποσχέθηκε στον βασιλιά «δούλους, όσους διατάξουν».

Στο δεύτερο ταξίδι, που ξεκίνησε το 1493, ο Κολόμβος διέταξε να συγκεντρωθούν οι ιθαγενείς και να επιστρέψουν στην Ισπανία για να πουληθούν. Τον Φεβρουάριο του 1494, αρκετές δεκάδες Ινδοί σκλάβοι έφτασαν στην Ισπανία. Ο Κολόμβος περίμενε ότι θα πουληθούν και τα χρήματα που θα χρησιμοποιηθούν για την αγορά βοοειδών και οι προμήθειες θα αποσταλούν στον Νέο Κόσμο.

Όμως το σχέδιο δεν άρεσε στον βασιλιά Φερδινάνδο και στη βασίλισσα Ισαβέλλα. Διέταξαν να σταματήσει το εμπόριο μέχρι να συζητηθεί λεπτομερώς το θέμα.

Ωστόσο, ο Κολόμβος συνέχισε να στέλνει σκλάβους στην Ισπανία. Περίπου 1.600 συγκεντρώθηκαν το 1495 στο νησί Hispaniola. Περίπου 550 αλυσοδέθηκαν για το ταξίδι στην Ισπανία. Οι άλλοι προσφέρθηκαν στα μέλη του πληρώματος ως προσωπικοί σκλάβοι.

Στο ταξίδι της επιστροφής, σχεδόν 200 Ινδοί πέθαναν και περίπου οι μισοί από αυτούς που επέζησαν ήταν πολύ άρρωστοι.

Ο Κολόμβος καθιέρωσε επίσης ένα σύστημα φόρου τιμής. Οι Ινδοί έπρεπε να παρέχουν μια μικρή ποσότητα χρυσού κάθε τρεις μήνες. Όσοι δεν κατάφεραν να βρουν αρκετό χρυσό - μια δύσκολη δουλειά σε ορισμένα νησιά - τους έκοψαν τα χέρια.

Το σύστημα των αφιερωμάτων δεν κράτησε πολύ, και αντικαταστάθηκε από τη σκλαβιά στα νησιά. Σε ένα σύστημα γνωστό ως encomienda, ο κυβερνήτης μπορούσε να δώσει Ινδούς σε Ισπανούς αποίκους. Οι Ινδοί έπρεπε να λάβουν αποζημίωση, αλλά σπάνια το έκαναν.

Ο Ισπανός βασιλιάς και η βασίλισσα παρέμειναν αναποφάσιστοι για τη δουλεία. Αφού διέταξαν να σταματήσει το δουλεμπόριο, επέτρεψαν την πώληση σκλάβων, μετά άλλαξαν γνώμη και είπαν ότι ήθελαν «να συμβουλευτούν δικηγόρους, θεολόγους και ειδικούς στο κανονικό δίκαιο για να δουν αν μπορούν να πουληθούν με καλή συνείδηση».

Τελικά, το βασιλικό ζεύγος διέταξε την απελευθέρωση των Ινδών σκλάβων στην Ισπανία και απαγόρευσε τις μελλοντικές πωλήσεις.

Αλλά το 1502 το πρόγραμμα της encomienda έγινε επίσημο στην Ισπανιόλα και εξαπλώθηκε στις ισπανικές αποικίες σε όλο τον Νέο Κόσμο. Αν και ο Φερδινάνδος και η Ισαβέλλα είχαν θέσει εκτός νόμου την ινδική σκλαβιά στην Ισπανία, ενέκριναν τη δουλεία στις αποικίες του Νέου Κόσμου το 1503.

Δύο χρόνια αργότερα, η χρήση των Αφρικανών σκλάβων άρχισε στον Νέο Κόσμο, θέτοντας τα θεμέλια για ένα βάναυσο, βάρβαρο σύστημα που επρόκειτο να διαρκέσει για αιώνες.

https://www.orlandosentinel.com/news/os-xpm-1992-05-17-9205160196-story.html

να τα διαβάζεις και να κλαις

6 συγκλονιστικά πράγματα για τις σεξουαλικές φάρμες κατά τη διάρκεια της δουλείας που ίσως δεν γνωρίζετε

• 20 Απριλίου 2017

42625

Του  Curtis Bunn , Atlanta Black Star

Η γονιμότητα των σκλαβωμένων γυναικών εξετάστηκε από τους ιδιοκτήτες για να βεβαιωθεί ότι ήταν σε θέση να γεννήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά. Κρυφά, οι ιδιοκτήτες σκλάβων κύυαν σκλάβες και όταν το παιδί γεννιόταν και μεγάλωνε σε ηλικία που μπορούσε να δουλέψει στα χωράφια, έπαιρναν «τα ίδια παιδιά (από το δικό τους αίμα) και έκαναν σκλάβους από αυτά», όπως επισημαίνεται. στην Εργαλειοθήκη πόρων του Εθνικού Κέντρου Ανθρωπιστικών Σπουδών σχετικά με τη σεξουαλική κακοποίηση σκλάβων από δουλοκτήτες.

Ήταν σύνηθες για τον σκλάβο να υποτάσσεται σεξουαλικά στον αφέντη –ακόμη και σε άνδρες με σκλάβους αρσενικούς. Ήταν μέρος της λειτουργίας του σκλαβωμένου ανθρώπου ως «εργαλείου κίνησης», ενός οργάνου ευχαρίστησης.

Όταν τα σκλαβωμένα αρσενικά έγιναν 15 ετών –και νεότερα σε ορισμένες περιπτώσεις– έκαναν την πρώτη τους επιθεώρηση. Τα αγόρια που δεν είχαν αναπτυχθεί, είχαν ευνουχιστεί τους όρχεις τους και τους έστελναν στην αγορά ή χρησιμοποιούσαν στη φάρμα. Κάθε σκλαβωμένο αρσενικό αναμενόταν να μένει έγκυος 12 θηλυκά το χρόνο. Οι άνδρες χρησιμοποιήθηκαν για αναπαραγωγή για πέντε χρόνια. Ένας σκλάβος ονόματι Burt απέκτησε περισσότερους από 200 απογόνους, σύμφωνα με τις  Αφηγήσεις των Σκλάβων .

Για να καταπολεμήσουν το υψηλό ποσοστό θανάτου μεταξύ των σκλάβων, οι ιδιοκτήτες φυτειών ζήτησαν από τις γυναίκες να αρχίσουν να κάνουν παιδιά στα 13. Μέχρι τα 20, οι σκλάβες γυναίκες θα έπρεπε να έχουν τέσσερα ή πέντε παιδιά. Ως κίνητρο, οι ιδιοκτήτες φυτειών υποσχέθηκαν ελευθερία για τη σκλαβωμένη γυναίκα μόλις γεννούσε 15 παιδιά, σύμφωνα με  το Slavery in the United States  του John Simkin.

Εάν η σκλαβωμένη γυναίκα θεωρούνταν «όμορφη», θα την αγόραζε ο ιδιοκτήτης της φυτείας και θα της έτρεφε ειδική μεταχείριση στο σπίτι, αλλά συχνά υποβαλλόταν σε τρομακτική σκληρότητα από τη γυναίκα του κυρίου, συμπεριλαμβανομένου του αποκεφαλισμού ενός παιδιού επειδή ήταν προϊόν σκλάβου. -υπόθεση πλοιάρχου.

Συχνά, ο ιδιοκτήτης της φυτείας διασκέδαζε τους φίλους του αναγκάζοντας τους σκλαβωμένους Μαύρους να κάνουν όργια – πολλά ζευγάρια να κάνουν σεξ μπροστά τους. Και οι λευκοί συχνά συμμετείχαν στην ακολασία.

Οι σκλαβωμένες γυναίκες αναγκάζονταν να κάνουν σεξ με τους ιδιοκτήτες τους, αλλά οι αφέντες τους το θεωρούσαν χάρη. Οι λευκοί άνδρες ισχυρίζονταν συχνά ότι έκαναν χάρη στις μαύρες γυναίκες, σώζοντάς τις από το να κάνουν σεξ με μαύρους άνδρες που θεωρούνταν ζωώδεις και βάναυσοι.

https://theweeklychallenger.com/6-startling-things-about-sex-farms-during-slavery-that-you-may-not-know/