Τίποτα στην αρχαιότητα δεν ήταν τυχαίο. Το μεγαλείο της ελληνικής γλώσσας φαίνεται και από τη σύνδεσή της με τα μαθηματικά και τη μουσική. Παράδειγμα η επιλογή των ονομάτων των εννέα Μουσών, όπως παρακάτω.
Δύο Μούσες εφεύραν τη θεωρία και την πράξη στη μάθηση. Τρεις Μούσες εφεύραν τους τρεις μουσικούς τόνους αδρόν, μέσον και ισχνόν τις τρεις χορδές της Λύρας, τις τρεις προσωδίες οξεία, βαρεία, περισπωμένη και τους τρεις χρόνους παρεληλυθότα, ενεστώτα, μέλλοντα τα τρία πρόσωπα, τους τρεις αριθμούς, το τρίγωνο των αστέρων και άλλα τριάριθμα.